Jak zrobić temblak? Poradnik krok po kroku

Temblak to rodzaj opaski lub trójkątnej chusty zawiązanej w specyficzny sposób na karku pacjenta. Ma za zadanie utrzymać kończynę górną w bezruchu i zgiętą w łokciu. Stabilizuje okolicę ramienia, łagodząc ból i zmniejszając ryzyko pogorszenia stanu chorego. Jest niezbędny m.in. przy udzielaniu pierwszej pomocy po zwichnięciach i złamaniach. Jak szybko i skutecznie zawiązać temblak? Sprawdź!

Do czego służy temblak?

Temblak to opaska podtrzymująca kończynę górną, wykorzystywana w szeroko pojętej opiece medycznej. Jest stosowany w celu wspomagania łagodzenia bólu poprzez stabilizowanie i odciążanie stawu łokciowego. Zapewnia wygodne podparcie dla barku, łokcia i ramienia, często umożliwiając zachowanie częściowej ruchomości palców. Oto sytuacje, w których jest najczęściej wykorzystywany.

●      Opatrunek doraźny — temblak najczęściej pełni funkcję chwilowego zabezpieczania kończyny, np. w razie złamania kości przedramienia lub zwichnięcia stawu łokciowego. Jest stosowany w czasie udzielania pierwszej pomocy, zarówno przez wykwalifikowanych ratowników medycznych, jak i osoby bez przeszkolenia będące na miejscu zdarzenia.

●      Leczenie złamań za pomocą unieruchomienia — w przypadku złamań kości bez przemieszczenia lub z minimalnym przemieszczeniem zazwyczaj wdraża się leczenie zachowawcze (nieoperacyjne). Polega ono na unieruchomieniu uszkodzonej kończyny w taki sposób, aby umożliwić zrost kostny. Przy złamaniach kości ramiennej, łopatki czy obojczyka często zaleca się noszenie temblaka (samego lub w połączeniu z opatrunkiem gipsowym).

●      Rehabilitacja — po urazach kończyny górnej potrzeba nieco czasu na odzyskanie pełnej sprawności ręki. Aby skrócić czas rekonwalescencji i wspomóc regenerację tkanek, często stosuje się temblak.

To tylko kilka przykładowych zastosowań, a o wdrożeniu takiego sprzętu medycznego w konkretnym przypadku zawsze decyduje lekarz.

Jak zrobić temblak?

Zastanawiasz się, jak zrobić temblak? Potrzebujesz do tego trójkątnej chusty, w której dwa krótsze boki mają ok. 100 cm, a jeden dłuższy ma ok. 130-150 cm. Możesz też użyć kawałka materiału (np. koszuli, szalika) złożonego w podobny kształt.

1.     Ułóż chustę w taki sposób, aby na długość układała się ona wzdłuż ciała chorego.

2.     Umieść górny róg na ramieniu.

3.     Skieruj rękę chorego w stronę opadającej wzdłuż ciała chusty i owiń ją wolnym końcem materiału.

4.     Przyciągnij zwisającą część tkaniny do ramienia.

5.     Zwiąż chustę na karku w taki sposób, aby unieruchomić rękę.

Pamiętaj, że temblak ma zapewniać kończynie podparcie i uniemożliwiać swobodne opadanie. Musi więc zostać zawiązany dość mocno, jednak bez wywoływania dyskomfortu.

Co zamiast samodzielnie wykonanego temblaka?

W wyobraźni wielu osób temblak przyjmuje formę trójkątnej chusty lub odpowiednio złożonego kawałka tkaniny zawiązanego na szyi chorego. W rzeczywistości jednak taki samodzielnie wykonany opatrunek ochronny znajduje zastosowanie jedynie w sytuacjach, gdy nie ma możliwości skorzystania z fachowej opieki medycznej. Przydaje się np. po wypadkach w trudnym terenie górskim, gdy chory musi przemieszczać się dalej o własnych siłach, a ratownicy nie mogą szybko dotrzeć na miejsce z powodu trudnych warunków pogodowych. Wówczas nie ma innego wyjścia niż szybko wykonać temblak z bluzki lub szalika i z tak zabezpieczoną kończyną iść dalej. W mniej ekstremalnych przypadkach, gdy fachowa pomoc jest na wyciągnięcie ręki, do unieruchomienia okolicy ramienia wykorzystuje się przeznaczone do tego opaski.

W ofercie sklepów medycznych można znaleźć profesjonalne temblaki siatkowe i materiałowe, które nie wymagają wiązania. Wystarczy wsunąć rękę w specjalny otwór i przełożyć taśmę przez szyję, aby szybko uzyskać efekt podtrzymania stawu łokciowego.

To może Cię zainteresować: Jak założyć ortezę na kolano? Poradnik

Poznałeś już podstawowe informacje o temblakach, zarówno tych wykonywanych samodzielnie, jak i gotowych opaskach dostępnych w sklepach medycznych. W zależności od okoliczności wybierz pierwsze lub drugie rozwiązanie, aby skutecznie udzielić pierwszej pomocy i zadbać o ochronę ręki chorego przed dalszymi uszkodzeniami.